Zmniejszanie czynników ryzyka urazów więzadła krzyżowego przedniego poprzez trening percepcji: Jak ważne jest utrzymywanie połączenia percepcja-działanie?

Abstrakt

W tym badaniu zbadano wpływ utrzymania sprzężenia percepcji i działania podczas 4-tygodniowego programu treningu percepcyjnego, którego celem jest zmniejszenie biomechanicznych czynników ryzyka związanych z urazem ACL. Zmienne kinetyczne (koślawość i moment rotacji wewnętrznej kolana) i nerwowo-mięśniowe (całkowita aktywacja mięśnia kolana i współczynniki ukierunkowanych współskurczów) zostały obliczone podczas unikania omijania przeciwników z rzutowaniem 3D w trybach 1 na 1, 2 na 2 i 3 na 3 sytuacje oparte na grze przed i po interwencji. Dodatkowy scenariusz przeniesienia oceniono po interwencji. Dwudziestu sześciu amatorów futbolu australijskiego przydzielono do grup kontrolnych (C), niezwiązanych (U) lub sprzężonych (PA). Uczestnicy ukończyli dwutygodniowy trening percepcyjny obejmujący 48 prób wymagających reakcji werbalnej (niezwiązanej) lub uciekającej z ukrycia (sprzężonej), licząc jednocześnie liczbę wyświetlanych wskazówek uwagi. Grupy trenujące nie wykazały redukcji szczytowych momentów koślawych i rotacji wewnętrznej, jednak zaobserwowano niewielki spadek szczytowych momentów koślawych w stanie przeniesienia. Trening sprzężony wykazał istotne różnice między grupami w zakresie współczynników współskurczu przyśrodkowo-bocznego od kontroli. Nie zaobserwowano żadnych zmian we wzorcach aktywacji mięśni przed ARF, jednak grupy C i UC przekierowały współczynniki współskurczów poprzecznie w stanie przeniesienia. Wyniki sugerują, że trening percepcyjny ze wskazówkami uwagi z reakcją sprzężoną może mieć korzystny wpływ na czynniki ryzyka urazu kinetycznego ACL i utrzymywać poziomy aktywacji mięśni związane ze zmniejszonym ryzykiem urazu ACL.